Today is a momentous occasion marking the completion of 59 years of the

establishment of the democratic system of the Tibetan people living in exile in the

sacred land of India. To begin with, it was on the 2nd day of September in 1960 that

the members of the first Tibetan parliament in exile took their oath of office and

began to discharge their role as such. It was since that day that the noble democratic

system of Tibet became established. It was later on the 2nd day of September in 1975

that the day began to be formally observed as Tibetan Democracy Day and the

practice has remained uninterrupted ever since.

Speaking with regard to the establishment and development of democracy in

countries all across the world, the general trend has been a history of popular

uprisings, with people involved in the campaigns for it having to sacrifice their lives

and livelihood comforts. Such campaigns have involved enduring hardships which

often continued across generations before they finally yielded their ultimate

results. However, the history of the establishment and development of Tibetan

democracy has followed an entirely different trajectory. Democracy was, to the

Tibetan people, a governmental system gifted by His Holiness the Great Fourteenth

Dalai Lama. It would, therefore, be in order if the developmental trends in the exile

Tibetan people’s democratic system is recalled here briefly as a way also to remember

the debt of gratitude we owe His Holiness the Dalai Lama for it.

Immediately after His Holiness the Great Fourteenth Dalai Lama, the supreme

temporal and spiritual leader of Tibet and a great champion of world peace, assumed

leadership responsibility over the Tibetan polity which was uniquely based on the

intertwining of religion and politics, He set out to modernize the existing social

system in the country by constituting a reform committee and especially appointing

its working committee members. For this purpose and in order to be able to carry out

a comprehensive survey of the existing situation, His Holiness newly established in

1952 a Reform Office. And He initiated a number of measures such as agrarian

reform in efforts directed at improving the social situation and the welfare of the

people in the country. However, even before a comprehensive set of reform measures

could be worked out, the coercive and intimidating actions of the occupation army of

the government of China that was entrenched in the country kept getting ever more

intrusive and repressive day by day, thereby keeping on revealing with ever greater

stark nakedness their true brutal nature. It calls culminated in the turbulent incident in

Tibet’s capital Lhasa of the 10th of March 1959. The development led His Holiness

the Dalai Lama, accompanied by his entourage, to travel to the neighbouring country

of India as a temporary move aimed at working for the restoration of the religious,

political, and personal freedoms of the Tibetan nation. Faced with a multitude of such

insurmountable obstacles, His Holiness was rendered unable to implement his reform

agenda to the extent he had desired. His reform plans were therefore left to remain

outstanding for the time being. Nevertheless, immediately after coming into exile too,

His Holiness the Dalai Lama delivered a series of outstanding speeches laying out the

agenda of his future works aimed at the reunion of the Tibetan people left behind in

their Chinese occupied homeland and those who had fled into exile and on the

reestablishment in exile of a Tibetan government that would be in accord with the

modern times. For example, on the 17th of November in 1959, during the fourth

audience for the officials of the exiled Tibetan administration then initially established

at Mussoorie, where he also resided, His Holiness thus said: “There is no possibility

that any aspect of our previously existent situation in Tibet could continue in future;

they all must necessarily undergo reform. The reason for this is that the situation

across the wider outside world keeps undergoing tremendous changes. And it is

vitally important that our path of future development should also keep pace with the

global trends. The general interest of Tibet is of such importance that any sort of

discrimination based on parochial considerations of social class, gender, and race

should be entirely set aside. Everyone, so long as he or she is ethnically Tibetan,

should contribute his or her bit for the general good to the best of his or her skill and

capability. And one will definitely get considerations commensurate with the level of

one’s learning. Hence, everyone should set aside his or her personal interests and

concerns and devote himself or herself to the general good of the greater cause not

just by words of mouth but also in deed by bringing out the best in himself or herself

by enhanced ways and means to achieve progress.” Again, on the 3rd of February in

1960, when representatives from all the three provinces of Tibet and from all the

religious traditions of the country made a long-life prayer-offering and submitted to

Him a powerfully composed written oath of full adherence to his guidance during the

event at Bodh Gaya, His Holiness the Dalai Lama said: “Tibet should not remain as it

was before. It is important that the country should have a government that is a

democratic one based on the intertwining of religion and politics. Hence, there is a

need to institute a parliament whose members should be elected by popular vote and

who should, therefore, represent the interests of the general populace. So, initially, we

will have a member each presenting the four great traditions of Tibetan Buddhism,

and three members each representing each of the three traditional provinces of Tibet.

So, as soon as you get back to your places, you must present to me lists of names of

candidates decided upon by whatever number of people there are who are learned and

capable, patriotic and selfless, and who are worthy of being believed and trusted by

the public from each of these proposed electoral constituencies.” Based on His desires

expressed in a series of such speeches, the members of the first Tibetan parliament in

exile were appointed under the seal of His Holiness the Dalai Lama and they took

their oath of office on the 2nd of September in the year 1960. Since the establishment

for the first time of the Tibetan democratic system in exile on that day, 59 years have

passed as of this day.

It was with an expansive view directed at the immediate as well as long-term

interests and concerns of the Tibetan people that His Holiness the Dalai Lama has, in

his profound guidance that defies all possibilities for repaying the gratitude, enabled

us today to have a democratic system under which the nature of our administration

system is based on principles of freedom, truthfulness, and equality. In the year 1961,

the basic outline of a constitution for a future free Tibet was brought out. This was

followed, in 1963, by the promulgation of a democratic constitution for Tibet. Later,

in the year 1991, His Holiness the Dalai Lama made the Tibetan parliament in exile a

meaningful lawmaking body. And on the 28th of June in 1991, His Holiness the Dalai

Lama granted his assent to the Charter of the Tibetan People in Exile which had been

debated and passed by the 11th Tibetan parliament in exile. He thereby ensured the

makeover of the Central Tibetan Administration in exile into a system rooted in the

foundation of a fundamental charter which in turn was in tune with the modern

democratic ethos.

Later, in the year 2001, in keeping with the wishes of His Holiness the Dalai

Lama, the head of the executive branch of the Central Tibetan Administration, the

Kalon Tripa, began to be elected by popular vote of the Tibetan public. This was a

great achievement in taking a major step towards the development of the

democratization process of the Tibetan people living in exile. The Charter of the

Tibetan People in Exile continued to provide, as per the existing tradition, that

successive Dalai Lamas will remain the leader of government and head of state.

Nevertheless, in order to complete the process of full democratization, so that the

people of Tibet would no longer need to continue to depend on a single individual,

and keeping in view a multitude of other considerations in terms of the current as well

as long term limitations, necessities, and reasons, His Holiness the Dalai Lama, on the

14th of March in 2011, made clear the finality of his decision to no longer retain his

centuries-old historical responsibility as the political head and administrative leader of

the Central Tibetan Administration. He made it clear that thenceforth in both political

matters and administrative affairs, the responsibility shall rest on and be discharged

by the concerned leaders elected directly by the Tibetan people. His Holiness

conveyed these to the Tibetan Parliament in Exile in terms which were stated with

absolute finality and which brooked no room for any reconsideration of his decision

and made it clear that the framework of Charter of the Tibetan People in Exile should

be amended accordingly. Entreaties were made, nevertheless, that His Holiness the

Dalai Lama still reconsidered his decision. But it was all futile and the entreaties were

turned down. During the Second Tibetan National General Meeting too, entreaties

were again made to urge His Holiness the Dalai Lama to resume the historical role of

his successive reincarnations as the head of the Tibetan nation. But He remained

adamant and did not accede to them. No option remained but to carry forward these

wishes of His Holiness the Dalai Lama to devolve his powers. An additional meeting

of the 14th Tibetan parliament in exile was accordingly held to suitably amend the

Charter of the Tibetan People in Exile. Along with it, the Central Tibetan

Administration was made a legally empowered sovereign body representative of all

the Tibetan people and the symbol of their identity. And in keeping with the

provisions of Chapter XI of the Charter at that time, His Holiness the Dalai Lama, on

the 29th of May in 2011, granted his assent to the amendment Act. With that, He

brought to an end the nearly four-hundred-year history of sovereign political authority

over the whole of Tibet being held by the Gaden Phodrang institution. He thereby

devolved all his historical powers and roles to the leadership directly elected by the

Tibetan people. These elected leaders fully represent all the Tibetan people living in

Tibet as well as those living in exile and they remain fully committed to the noble

path of the democratic system that is based on the intertwining of the religious and

political genius of the Tibetan people. That, in turn, is the basis on which the elected

leadership continues the struggle for the just cause of the Tibetan people with a

commitment to carry it forward to a successful conclusion. It would not be out of

place to recognize with pride and contentment these developments as a high level of

achievement in the still ongoing Tibetan democratization process.

Likewise, grassroots democracy is of great importance. This was duly taken

note of and as a result village and group leaders upwards in the settlements, including

the members of the local Tibetan Freedom Movements and the members of the Local

Tibetan Assemblies, have since long been also elected by the local Tibetan people in

the exercise of their democratic electoral rights. And in order to ensure success and

steady working of these local Tibetan Assemblies, successive Tibetan Parliaments in

Exile have conducted training workshops from time to time for their members in the

field of developments in grassroots democracy. So far such workshops have been

organized for around 25 local Tibetan Assemblies as well as for a group of

representatives from independent bodies. Not only that, in an ongoing project that

continues to this day, delegations in groups of four members of the Tibetan

Parliament in Exile have visited countries abroad in officials tours for the purpose of

imparting knowledge about democratic developments to the Tibetan people living

there as well as to make appeals on the issue of Tibet to the governments of these

countries. Just as the Sikyong of the Central Tibetan Administration and the members

of the Tibetan Parliament in Exile are directly elected by the Tibetan people by

popular franchise, so also are the Justice Commissioners of the Tibetan Justice

Commission, the kalons, and the heads of the autonomous bodies under the Central

Tibetan Administration by electoral poll by the Tibetan Parliament in Exile which is

constituted by representatives directly elected by the Tibetan people. The working of

our democratic system in exile has won admiration and praises from many

independent prominent personages from numerous countries and this remains a

continuing trend. Besides, it is a matter of great honour to us that there have even

been people who have been saying that they would make efforts to introduce similar

democratic practices in their own respective countries.

The process of holding elections, the rules under which they are held, and

related matters are of great importance for any system that is based on democracy.

That is why during each of the 6th and the 7th Tibetan parliament in exile, the election

rules were discussed, revised, and amended several times before finally being

adopted. It is vitally important that the general masses of the Tibetan people gain a

proper understanding of these rules so that they are able to fully exercise their

democratic rights under them. The Chief Election Commissioner of the Tibetan

Election Commission has, with the primary aim to revise the election rules but also in

order to promote understanding of the rules, undertaken a number of tours. His

itineraries thus far have included places in the United States of America, Canada,

Switzerland, Paris, and the Tibetan settlements in South India. A decision has already

been made to start in a day or two a programme to promote awareness about and

understanding of the election rules among the Tibetan people living in Australia. We

urge everyone to realize its importance and take interest in it.

All tsampa -eating Tibetan people should take care to ensure that they do not

neglect by heedlessness the sacred and valuable democratic system that has been

gifted by His Holiness the Dalai Lama. Rather, they should bring a sense of

responsibility over it and act to work towards its continued further progress and

success. On the other hand, uttering the word “democracy” only to pay a lip-service to

it while using it as a pretext to engage in parochial strife to thereby create turbulences

here and there in society, to commit blasphemy against His Holiness the Dalai Lama,

and such kinds of extremities would be most improper. To keep engaging in such

kinds of reprehensible conduct will not only fail to benefit anyone but it also carries

the grave danger of harming the fundamental cause of Tibet. There is no way such

kinds of conduct could be acknowledged as exercises of one’s democratic rights. The

Charter of the Tibetan People in Exile enshrines the right of all Tibetan people to

exercise their democratic rights and privileges. Likewise, it should also be understood

that all of us also have the responsibility to protect the wellbeing and harmony of the

society in which we live. All of us, whoever we may be, should not preoccupy

ourselves by obsessing on a daily basis with our own personal misfortunes and

failings. Rather, we should think things from a broader outlook that is aimed at the

general good of the fundamental Tibetan cause and make our efforts from that

perspective. So far, thanks to the kindness of His Holiness the Dalai Lama, we have

been able to flourish under a stable system that has been completed with all the three

pillars of democracy over the last 60 years. It has helped us to preserve our Tibetan

ethnic identity, religion, culture and so on and achieve revival through progress in

them. Likewise, we have been able to establish all kinds of democratic institutions

large and small in the form of settlements, schools of all sizes and levels, monasteries

and other places of religious worship and study, centres for the preservation of

Tibetan culture in India, Nepal and Bhutan, as well as Offices of Tibet headed by

representatives in other foreign countries. They are all democratic achievements for

which we can justly be proud of. And so long as the issue of Tibet remains unsolved,

we should strive to ensure their sustenance while continuing to make further progress

and development over these achievements. Along with it, each one of us should, over

day and night, bear a sense of responsibility over the Tibetan community in exile and

the fundamental Tibetan cause. If we are able to discipline ourselves to think and act

with such an approach, there is no reason why unity will not be achieved within

Tibetan society. When the sunshine of happiness of the reunion of the Tibetan people

in Tibet and in exile finally dawns in future, resulting in those of us in exile returning

to our homeland, the noble democratic system that we have managed to establish here

will surely become the best gift we can offer to those who had remained back. Hence,

there should be no loosening whatsoever in the silken knots of the ties that bind the

Tibetan people together in their pledges of unity. This is the basis on which we should

be able to keep making continuous progress and we take the opportunity provided by

this occasion to make an appeal from the depth of our hearts to everyone to bear this

firmly in mind.

Along with commemorating today the 59th anniversary of the establishment of

Tibetan democracy, we remember with solidarity the plight of our brethren who

remained back in their homeland. Ever since we lost our national territory into

Chinese hands, our brethren who remained there under the occupation rule had no

democratic rights to speak of whatsoever. Far from it, they have remained totally

deprived of even the freedoms that are inherent to a human being, such as the freedom

of speech, freedom of movement, freedom of religion, and so on which are

fundamental in human society. Rather, the occupying authorities of the communist

Chinese government have kept carrying out a policy of violent repression under

which the Tibetan people have endured, as they continue to today, persecution and

torture of unmitigated brutality. This is a state of affair which has continued over the

last more than 60 years. All Tibetans living in exile remain in solidarity with their

brethren living under and enduring the occupation rule with regard to their resolute

yearning for freedom.

Over the last 60 years, a number of countries, especially the trio of India,

Nepal, and Bhutan, as well as numerous foreign aid agencies, have extended

cooperation, support, and help in the preservation of the ethnic Tibetan identity and in

the revival, promotion, and practice of our religion and culture, linguistic heritage and

so on. To them as well as to all those who support the Tibetan cause, we take the

opportunity provided by this occasion to offer our heartfelt gratitude on behalf of all

Tibetans living in Tibet and those in exile.

Also, Millions of Hong Kongers have been peacefully protesting for

democracy and freedom in Hong Kong from last few months. The Tibetan

Parliament-in-Exile stands in solidarity with the people of Hong Kong.

Finally, we offer our prayers that His Holiness the Dalai Lama, the patron

deity of all beings in the Three Realms of Existence but especially of us of the

Snowland of Tibet, continue to live for a hundred aeons, with all his desires being

accomplished without any obstacle and with spontaneity, with the just cause of Tibet

being resolved in all speediness.

By The Tibetan Parliament in Exile

2 September 2019

* In case of any discrepancy between this English translation and its Tibetan original,

the latter should be considered authoritative and final for all purposes.

༈ བོད་མིའི་མང་གཙོ་དབུ་བརྙེས་ཏྙེ་མི་ལོ་ ༥༩ འཁོར་བའི་དུས་དྲན་མཛད་སོའི་ཐོག་བོད་མི་མང་སི་འཐུས་ལྷན་ཚོགས་ཀི་གསུང་བཤད།

དྙེ་རིང་ནི་རྒྱ་གར་འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་བཙན་བོལ་བོད་མིའི་མང་གཙོའི་ལམ་བཟང་དབུ་བརྙེས་ཏྙེ་མི་ལོ་ ༥༩ ཧིལ་པོ་འཁོར་བའི་དུས་དྲན་གལ་གནད་ཅན་ཞིག་ཡིན། དྙེ་ཡང་བོད་མི་མང་སི་འཐུས་ལྷན་ཚོགས་སྐབས་དང་པོ་ ༡༩༦༠ ཟླ་ ༩ ཚེས་ ༢ ཉིན་ལས་ཁུར་དམ་འབུལ་ཞུས་པའི་ཉིན་མོ་ནས་བོད་ལོངས་མང་གཙོའི་ལམ་བཟང་དབུ་བརྙེས་པ་དང་། ཕི་ལོ་ ༡༩༧༥ ལོའི་ཟླ་ ༩ ཚེས་ ༢ ཉིན་མང་གཙོའི་དུས་དྲན་གཞུང་འབྙེལ་གིས་སྲུང་བརི་ཞུ་འགོ་ཚུགས་པ་ནས་ད་བར་སྲུང་བརི་ཞུ་མུས་ཡིན།

སིར་འཛམ་གིང་རྒྱལ་ཁབ་ཁག་གི་མང་གཙོའི་འཕྙེལ་རིམ་གི་ལོ་རྒྱུས་ལ་གཞིགས་ན་སྙེར་ལངས་ཀི་ལས་འགུལ་ནང་ལུས་སོག་ལོངས་སོད་བོས་གཏོང་ཐོག མི་ཐོག་རིམ་བརྒྱུད་ཀིས་དཀའ་བ་སད་དྙེ་མང་གཙོའི་ལམ་ལུགས་ཀི་འབས་བུ་གཡུར་ཟ་བྱུང་བའི་གནས་ཚུལ་ཡོད་རུང་། རང་རྙེའི་མང་གཙོའི་བྱུང་རིམ་ནི་དྙེ་ལྟར་མིན་པར་སི་ནོར་༸གོང་ས་༸སྐྱབས་མགོན་སྐུ་ཕྙེང་བཅུ་བཞི་པ་ཆྙེན་པོ་མཆོག་གིས་མི་མང་ལ་མང་གཙོའི་ལམ་ལུགས་གསོལ་བསྩལ་གནང་བ་ཞིག་ཡིན་སྟབས་མགོན་པོ་གང་གི་བཀའ་དྲིན་རྙེས་དྲན་དང་སྦྲགས། བཙན་བོལ་བོད་མིའི་མང་གཙོའི་འཕྙེལ་རིམ་མདོར་ཙམ་བརོད་ན།

བོད་ཀི་ཆོས་སིད་གཉིས་ཀི་དབུ་འཁིད་བ་ན་མ་མཆིས་པ་འཛམ་གིང་ཞི་བདྙེའི་དྙེད་དཔོན་ཆྙེན་པོ་སི་ནོར་༸གོང་ས་༸སྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་མཆོག་ནས་ལུགས་ཟུང་ཆོས་སིད་ཀི་ཐུགས་འགན་བསྐྱྙེད་བཞྙེས་གནང་འཕལ་སི་ཚོགས་ཀི་འགོ་སྟངས་ལ་དུས་བསྟུན་བསྒྱུར་བཅོས་མཛད་ཆྙེད་ "ལྙེགས་བཅོས་" ཞྙེས་བཅོས་བསྒྱུར་ལས་དོན་བྙེད་མཁན་ཚོགས་ཆུང་དང་། དྙེའི་རྒྱུན་ལས་ཆྙེད་འཛུགས་གནང་སྟྙེ་ཕོགས་གང་སར་ཞིབ་འཇུག་གིས་བཅོས་བསྒྱུར་གནང་རྒྱུའི་འཆར་གཞི་དྙེ་ཉིད་ཕི་ལོ་ ༡༩༥༢ ལོར་ལྙེགས་བཅོས་ལས་ཁུངས་གསར་བཙུགས་ཀིས་ས་ཞིང་བཅོས་བསྒྱུར་ལ་སོགས་པའི་བོད་ནང་གི་སི་ཚོགས་ཡར་རྒྱས་བདྙེ་ཐབས་མཛད་ཡོད་ཀང་། བསྒྱུར་བཅོས་གོ་རིམ་དངོས་གཞི་ཆ་ཚང་མ་བསྙེབ་གོང་རྒྱ་ནག་དམར་པོའི་གཞུང་གི་དྲག་དམག་གིས་བོད་ལ་བཙན་འཛུལ་ལག་བསྟར་བྙེད་བཞིན་པའི་དྲག་ཤུལ་གི་རྣམ་པ་ཉིན་བཞིན་ཇྙེ་ཆྙེར་སོང་ནས་གདུག་རྩུབ་ཀི་གདོང་རིས་ངོ་མ་ཕིར་མངོན་ཏྙེ་ཕི་ལོ་ ༡༩༥༩ ཟླ་ ༣ ཚེས་ ༡༠ ཉིན་གི་དོན་རྙེན་བྱུང་སྟྙེ་༸གོང་ས་༸སྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་མཆོག་སྟོན་འཁོར་དང་བཅས་པ་རྙེ་ཞིག་བོད་བསྟན་སིད་མི་རིགས་ཀི་རང་དབང་སར་གསོའི་ཆྙེ་ཁིམ་མཚེས་རྒྱལ་ཁབ་རྒྱ་གར་འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་སིད་དོན་བཙན་བོལ་ལ་ཆིབས་བསྒྱུར་གནང་དགོས་བྱུང་བ་བཅས་ལོག་ཏུ་མྙེད་པའི་འགོག་རྙེན་སྙེ་མང་འཕད་དབང་གིས་ "ལྙེགས་བཅོས་" དགོངས་གཞི་ཇི་བཞིན་མཇུག་སྐྱོང་ཕག་བསྟར་གནང་མ་ཐུབ་པར་རྙེ་ཞིག་ལྷག་ལུས་སུ་གྱུར་ནའང་། བཙན་བོལ་དུ་༸ཞབས་སོར་འཁོད་མ་ཐག་ཏུ་གཞིས་བྙེས་མཉམ་འཛོམས་ཐོག་ནས་རང་རྙེའི་ཕིས་འབྱུང་གཞུང་གི་ལས་དོན་སྒྲུབ་ཕོགས་དང་། བོད་གཞུང་གི་སིག་འཛུགས་དྙེང་དུས་དང་མཐུན་པའི་བསྐྱར་བཟོ་དང་འབྙེལ་བའི་སྐོར་རླབས་ཆྙེན་གི་བཀའ་སོབ་རིམ་པ་ཕྙེབས་ཡོད། དཔྙེར་ན། ཕི་ལོ་ ༡༩༥༩ ཟླ་ ༡༡ ཚེས་ ༡༧ ཉིན་རྒྱ་གར་ནང་བཞུགས་སར་དང་པོ་མ་སུ་རིར་བཙན་བོལ་བོད་གཞུང་གི་གཞུང་ཞབས་མཇལ་འཛོམས་ཐྙེངས་བཞི་པའི་ཐོག་༸གོང་ས་མཆོག་ནས་"ཕིན་ཆད་བོད་ནང་རང་རྙེ་སྔ་མའི་གནས་སྟངས་དྙེ་དག་ཆ་ཚང་གནས་ཐབས་མྙེད་པས་བསྒྱུར་བཅོས་འགོ་དགོས། གང་ལགས་ཟྙེར་ན་རྒྱ་ཆྙེའི་འཛམ་གིང་གི་གནས་ཚུལ་འཕོ་འགྱུར་ཆྙེན་པོ་འགོ་བཞིན་པར་བརྙེན།

ང་ཚོས་དྙེ་དང་བསྟུན་པའི་ལམ་ཕོགས་སུ་བསྐྱོད་རྒྱུ་གལ་གནད་ཆྙེན་པོ་ཡིན། བོད་ལོངས་སིའི་བདྙེ་དོན་གལ་ཆྙེ་འདི་ཙམ་ལ་གལ་རིམ་དང་། ཕོ་མོ་རིགས་རུས་ཀི་དབྙེ་བ་ལ་མ་ལྟོས་པས་བོད་རིགས་ཡིན་ཕིན་རང་རང་སོ་སོའི་ཤྙེས་ནུས་གང་ཡོད་སི་དོན་ཐོག་ཕར་བ་གྲུ་འདྙེགས་བྙེད་དགོས་པ་མ་ཟད། རང་གི་ཤྙེས་ཚད་ལ་དཔག་པའི་ཐོབ་ཐང་ཡང་ངྙེས་པར་ཡོང་གི་རྙེད། དྙེར་བརྙེན་ཚང་མས་རང་དོན་སྤང་སྟྙེ་སི་དོན་དུ་ཁ་ཙམ་མིན་པར་ཐབས་ཤྙེས་གོང་འཕྙེལ་འགོ་བསྐྱོད་ཐུབ་པའི་ནུས་ཤུགས་འདོན་དགོས།" ཞྙེས་དང་། ཡང་ཕི་ལོ་ ༡༩༦༠ ཟླ་ ༢ ཚེས་ ༣ ཉིན་གནས་མཆོག་རོ་རྙེ་གདན་དུ་༸གོང་ས་༸སྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་མཆོག་ལ་ཆོལ་གསུམ་ཆོས་ལུགས་དང་བཅས་པའི་མི་འཐུས་ནས་བརན་བཞུགས་བསྟར་འབུལ་དང་འབྙེ་བང་དོར་ཚུལ་བཞིན་ཞུ་རྒྱུའི་མནའ་གན་མཐུ་མོ་ཆྙེ་འབུལ་ལམ་ཞུས་པའི་སྐབས་སུ། “བོད་འདི་སྔར་ལྟར་མ་ཡིན་པར་བོད་ཆོས་སིད་གཉིས་ལན་མང་གཙོའི་གཞུང་ཞིག་དགོས་པ་གལ་ཆྙེར་བརྙེན་རྒྱ་ཆྙེའི་མི་མང་གི་ངོ་ཚབ་མང་མོས་འོས་འདྙེམས་བས་པའི་འཐུས་མིའི་ལྷན་ཚོགས་ཤིག་དགོས་གཤིས་སྔ་འཕོས་ཆོས་བརྒྱུད་ཆྙེན་པོ་བཞི་ནས་འཐུས་མི་རྙེ་དང་། ཆོལ་ཁ་གསུམ་ནས་འཐུས་མི་གསུམ་རྙེ་བཅས་ཁྙེད་རང་རྣམས་ཁུངས་སོ་སོར་ཕིར་ལོག་ཟིན་འཕལ་མི་མང་གི་ཁོད་དུ་ཤྙེས་ཡོན་འཇོན་ཐང་དང་། རྒྱལ་གཅྙེས་ལྷག་བསམ་ལན་ལ་མང་ཚོགས་ཀི་ཡིད་ཆྙེས་བོ་གཏད་འཕྙེར་བ་ཇི་ཡོད་ནས་འོས་འདྙེམས་ཀིས་མིང་ཐོ་འོས་གངས་འཕལ་འབུལ་དགོས།" ཞྙེས་བཀའ་སོབ་རིམ་པ་ཕྙེབས་དགོངས་བཞིན། སྐབས་དང་པོའི་བོད་མི་མང་སི་འཐུས་རྣམས་༸གོང་ས་༸སྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་མཆོག་ནས་ཕག་རགས་བསྐོ་གཞག་བསྩལ་དོན་བཞིན་ཕི་ལོ་ ༡༩༦༠ ཟླ་ ༩ ཚེས་ ༢ ཉིན་ལས་ཁུར་དམ་འབུལ་ཞུས་པ་ནས་བཟུང་བོད་མིའི་མང་གཙོ་ཐོག་མར་དབུས་བརྙེས་ཏྙེ་དྙེ་རིང་གི་ཉིན་མོར་ལོ་ ༥༩ ཧིལ་པོ་འཁོར་བཞིན་ཡོད།

དྙེ་ཡང་༸གོང་ས་མཆོག་གིས་བོད་མིའི་འཕལ་ཕུགས་ཀི་བདྙེ་རར་དགོངས་པ་ཆྙེ་བཞྙེས་ཀིས་བཀའ་དྲིན་གཞལ་ཐབས་བལ་བའི་རླབས་ཆྙེན་གི་ལམ་སྟོན་ཟབ་མོའི་འོག་བཙན་བོལ་བོད་གཞུང་གི་ཆབ་སིད་ཀི་རང་བཞིན་རང་དབང་དང་། དྲང་བདྙེན། འདྲ་མཉམ་བཅས་ཀི་གཞི་ར་ལན་པའི་མང་གཙོའི་ལམ་བཟང་དྙེ་བྱུང་བ་རྙེད། ཕི་ལོ་ ༡༩༦༡ ལོར་མ་འོངས་བོད་ཀི་ར་ཁིམས་སིང་དོན་དང༌། ༡༩༦༣ ལོར་བོད་ཀི་ར་ཁིམས་ཡོངས་ཁབ་གསལ་བསགས་གནང༌། ཕི་ལོ་ ༡༩༩༡ ལོར་བོད་མི་མང་སི་འཐུས་ལྷན་ཚོགས་དྙེ་ཉིད་མིང་དོན་མཚུངས་པའི་ཁིམས་བཟོ་ལྷན་ཚོགས་སུ་བསྒྱུར་གནང་མཛད་པ་ལྟར། སི་འཐུས་སྐབས་བཅུ་གཅིག་པས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་བཙན་བོལ་བོད་མིའི་བཅའ་ཁིམས་ལ་ཕི་ལོ་༡༩༩༡ ཟླ་ ༦ཚེས་ ༢༨ ཉིན་སི་ནོར་ྋགོང་ས་ྋསྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་མཆོག་གིས་ཆོག་མཆན་བསྩལ་ནས། བཙན་བོལ་བོད་གཞུང་འདི་གཞི་རའི་ཁིམས་ཡིག་ཡོད་པའི་དྙེང་རབས་ཀི་མང་གཙོའི་འགོ་ལུགས་དང་མཐུན་པ་ཞིག་ཏུ་བསྒྱུར་གནང་མཛད།

དྙེ་ནས་ཕི་ལོ་ ༢༠༠༡ ལོར་ྋགོང་ས་ྋསྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་མཆོག་གི་བཀའ་དགོངས་ལྟར། བཀའ་བོན་ཁི་པ་མི་མང་གིས་ཐད་ཀར་འོས་བསྡུའི་ལམ་ནས་འདྙེམས་བསྐོ་བས་པ་དྙེ་ནི་མང་གཙོའི་འཕྙེལ་རིམ་ནང་མདུན་བསྐྱོད་ཀི་གོམ་སྟབས་ཆྙེན་པོ་ཞིག་སྤོ་ཐུབ་བྱུང་བ་ཞིག་ཡིན། ལྷག་པར་བཙན་བོལ་བོད་མིའི་བཅའ་ཁིམས་ནང༌། ྋགོང་ས་ྋསྐྱབས་མགོན་སྐུ་ཕྙེང་ན་རིམ་གཞུང་གི་འགན་འཛིན་དང༌། རྒྱལ་ཁབ་ཀི་དབུ་འཛིན་ཡིན་པའི་ཆ་རྙེན་བསྐྲུན་ཡོད་ཀང༌། མང་གཙོའི་འཕྙེལ་རིམ་ཡོངས་སུ་རོགས་པའི་ཆྙེད་དང༌། བོད་མི་རྣམས་གང་ཟག་གཅིག་ལ་བརྙེན་མི་དགོས་པར་འཕལ་ཡུན་དགག་དགོས་རྒྱུ་མཚན་དུ་མར་གཟིགས་ཏྙེ། ཕི་ལོ་ ༢༠༡༡ ཟླ་ ༣ ཚེས་ ༡༤ ཉིན་ྋགོང་ས་ྋསྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་མཆོག་གིས་ཆབ་སིད་དང་འཛིན་

སྐྱོང་གི་འགན་དབང་བཞྙེས་རྒྱུ་མིན་པ་དང༌། འབྱུང་འགྱུར་ཆབ་སིད་དང་འཛིན་སྐྱོང་གཉིས་ཀའི་འགོ་འཁིད་མང་ཚོགས་ཀིས་འོས་འདྙེམས་བས་པའི་ལས་ཀི་སྙེ་མོ་བ་རྣམས་ཀིས་བྙེད་དགོས་པ་དང༌། དྙེའི་ཆྙེད་བཅའ་ཁིམས་ཀི་སོམ་གཞི་ལ་བསྐྱར་བཅོས་དགོས་པའི་བཀའ་ལི་བཟློག་མྙེད་གོས་ཚོགས་སུ་ཕྙེབས་པ་ལ་བསྐྱར་དུ་དགོངས་བཞྙེས་ཡོང་བའི་གསོལ་བ་བཏབ་ཀང་ཞལ་བཞྙེས་མ་ཐོབ་པར་ཕིར་སོག་བྱུང་བ་དང༌། བོད་གཞུང་མང་རྒྱལ་ཡོངས་ཚོགས་ཆྙེན་ཐྙེངས་གཉིས་པ་ནས་ཀང་ྋགོང་ས་ྋསྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་སྐུ་ཕྙེང་རིམ་བོན་ནས་བོད་རྒྱལ་ཁབ་ཀི་དབུ་འཁིད་ཀི་མཛད་འཁུར་སྐྱོང་བཞྙེས་ཡོང་བའི་གསོལ་འདྙེབས་ཞུས་ཀང་ཞལ་བཞྙེས་མ་གནང་སྟབས། བཀའ་དགོངས་དང་ལྙེན་མ་ཞུས་ཐབས་མྙེད་དུ་གྱུར་ཏྙེ། སི་ལྷན་སྐབས་བཅུ་བཞི་པའི་ཚོགས་དུས་འཕར་མ་ཞིག་ཚོགས་ནས་བཅའ་ཁིམས་བསྐྱར་བཅོས་གནང་བ་དང་ཆབས་ཅིག་བོད་མིའི་སིག་འཛུགས་འདི་ཉིད་མངའ་དབང་ལན་པའི་བོད་མི་ཡོངས་ཀི་ཁིམས་མཐུན་གི་དབང་ལན་འཛིན་སྐྱོང་པ་དང༌། ངོ་ཚབ་ཡིན་པའི་ངོ་བོ་རྒྱུན་སྐྱོང་ཐོག སྐབས་དྙེའི་བཅའ་ཁིམས་ལྙེའུ་བཅུ་གཅིག་པ་གཞིར་བཟུང༌། ྋགོང་ས་ྋསྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོས་བཅའ་ཁིམས་བསྐྱར་བཅོས་ལ་ཕི་ལོ་ ༢༠༡༡ ཟླ་ ༥ ཚེས་ ༢༩ ཉིན་ཆོག་མཆན་བསྩལ་བའི་སོ་ནས་གཞུང་ས་དགའ་ལན་ཕོ་བང་གིས་བོད་སིའི་ཆབ་སིད་ཀི་མངའ་དབང་ལོ་བཞི་བརྒྱར་ཉྙེ་བའི་རིང་བསྐྱངས་པའི་དབང་ལུང་མི་མང་གིས་འོས་འདྙེམས་བས་པའི་འགོ་ཁིད་ཚོར་བསྩལ་གནང་ལྟར། འགོ་འཁིད་དྙེ་དག་གིས་གཞིས་བྙེས་བོད་མི་ཡོངས་ཀི་ངོ་ཚབ་མཚོན་ཞིང་བོད་ཀི་ལུགས་ཟུང་མང་གཙོའི་ལམ་བཟང་ཐོག་ཤར་སྐྱོད་དང་བོད་ཀི་བདྙེན་དོན་རོད་ལྙེན་རྒྱུན་སྐྱོང་ཞུས་དང་ཞུ་བཞིན་པ་ནི་བོད་མིའི་མང་གཙོ་ཚད་མཐོའི་ངང་འཕྙེལ་རྒྱས་འགོ་བཞིན་པར་དགའ་སྤོབས་ཆྙེན་པོས་ངོས་འཛིན་ཞུས་ནའང་མ་འགིགས་པ་མྙེད།

དྙེས་ན་གཞི་རིམ་གི་མང་གཙོ་གལ་འགངས་ཆྙེ་བ་ལྟར་བཙན་བོལ་བོད་མིའི་གཞིས་ཆགས་ཁག་གི་ནང་སི་མི་བརྒྱ་དཔོན་ནས་བཟུང་རང་བདྙེན་ཚོགས་ཆུང་གི་ཚོགས་མི་དང་ས་གནས་འཐུས་ཚོགས་ཀི་ཚོགས་མི་རྣམས་ཀང་གཞིས་མི་མང་ཚོགས་རང་ནས་མང་གཙོའི་ཁྙེ་དབང་ལོངས་སུ་སད་དྙེ་འོས་བསྡུའི་ལམ་ནས་འདྙེམས་བསྐོ་གནང་གི་ཡོད་པ་རྙེད། ས་གནས་འཐུས་ཚོགས་དྙེ་དག་ཚགས་ཚུད་དང་ས་བརན་ཡོང་ཕིར་བོད་མི་མང་སི་འཐུས་ལྷན་ཁང་གིས་ས་གནས་ཁག་ལ་དུས་ནས་དུས་སུ་གཞི་རིམ་མང་གཙོའི་འཕྙེལ་རིམ་སྐོར་ཟབ་སོང་འབུལ་བཞིན་པ་ལྟར་ད་བར་ས་གནས་འཐུས་ཚོགས་ཁག་ ༢༥ ཙམ་དང་། རང་ཚོགས་སྐུ་ཚབ་ཁག་ཅིག་བཅས་ལ་ཟབ་སོང་ཕུལ་ཟིན་པ་དང་། དྙེས་མ་ཚད་སི་འཐུས་བཞི་རྙེ་ལས་གྲུབ་པའི་བོད་མི་མང་སི་འཐུས་ལྷན་ཚོགས་ཀི་སྐུ་ཚབ་ཚོགས་ཆུང་ཁག་ནས་ཕི་རྒྱལ་ཡུལ་གྲུ་ཁག་ཏུ་གནས་པའི་བོད་རིགས་རྣམས་ལ་མང་གཙོའི་འཕྙེལ་རིམ་གོ་རོགས་སྤྙེལ་རྒྱུ་དང་གནས་ཡུལ་རྒྱལ་ཁབ་སོ་སོའི་གཞུང་ལ་བོད་དོན་ཞུ་སྐུལ་སད་གཞུང་འབྙེལ་ཕོགས་བསྐྱོད་གནང་དང་གནང་མུས་སུ་མཆིས། བོད་མིའི་སིག་འཛུགས་ཀི་སིད་སྐྱོང་དང་། སི་འཐུས་རྣམས་མི་མང་གིས་ཐད་ཀར་འོས་བསྡུའི་ལམ་ནས་ཡོང་གི་ཡོད་པ་ལྟར། ཁིམས་ཞིབ་པ་རྣམ་པ་དང། བཀའ་བོན་རྣམ་པ། དྙེ་བཞིན་རང་དབང་ཅན་གི་སྙེ་ཚན་ཁག་གི་འགན་འཛིན་རྣམ་པ་བཅས་ཀང་བོད་མི་མང་གི་སྐུ་ཚབ་སི་འཐུས་ལྷན་ཚོགས་ནས་འོས་བསྡུའི་ལམ་ནས་འདྙེམས་བསྐོ་གནང་མུས་ཡིན། བཙན་བོལ་དུ་ཡོད་པའི་རང་རྙེའི་མང་གཙོའི་ལམ་ལུགས་ལ་རང་དབང་ལན་པའི་ཕི་རྒྱལ་ཁབ་ཁག་གི་གནད་ཡོད་མི་ས་མང་པོས་ཡི་རངས་བསྔགས་བརོད་གནང་བཞིན་ཡོད་པ་མ་ཟད། ཁོང་ཚོའི་ལུང་པར་དྙེ་མཚུངས་ལག་བསྟར་ཐུབ་ཐབས་འབད་བརོན་གནང་རྒྱུ་ཡིན་ཞྙེས་གསུང་མཁན་ཡང་ཡོང་བཞིན་པ་དྙེ་ནི་ང་ཚོའི་གཟི་བརིད་ཡིན།

མང་གཙོའི་སིག་འཛུགས་ཤིག་ཡིན་ཕིན་འོས་བསྡུའི་ལས་རིམ་དང་འོས་བསྡུའི་སིག་གཞི་སོགས་གལ་འགངས་ཆྙེ་བ་ལྟར། བོད་མི་མང་སི་འཐུས་ལྷན་ཚོགས་ཀི་གོས་ཚོགས་ཚོགས་དུས་ ༦ པ་དང་ ༧ པ་སོ་སོར་འོས་བསྡུའི་སིག་གཞིར་བསྐྱར་བཅོས་ཡང་བཅོས་ཀིས་གཏན་འབྙེབས་ཟིན་པ་ལྟར་རང་རིགས་མང་ཚོགས་ནས་མང་གཙོའི་ཁྙེ་ཕན་ལོངས་སུ་སོད་པར་དང་ཐོག་འོས་བསྡུའི་སིག་གཞིའི་གོ་དོན་རྣམས་ལྙེགས་རོགས་དགོས་རྒྱུ་གལ་ཆྙེར་སོང་། དབུས་འོས་བསྡུ་ལས་ཁང་གི་སི་ཁབ་འགན་འཛིན་མཆོག་ནས་འོས་བསྡུའི་སིག་གཞི་བསྐྱར་བཅོས་གཙོ་བཟུང་ཐོག་འོས་བསྡུ་དང་འབྙེལ་བའི་སིག་གཞིའི་གོ་རོགས་སྤྙེལ་སད་བསྐོར་བསྐྱོད་ལས་རིམ་ཡོད་པའི་ཁོངས་ནས་ཉྙེ་སྔོན་ཨ་རི་དང་། ཁྙེ་ཎ་ཌ། སུད་སི། པྙེ་རི་སི། རྒྱ་གར་ལྷོ་ཕོགས་བཅས་སུ་བསྐོར་བསྐྱོད་གནང་གྲུབ་པ་དང་། ཨོ་སི་ཀི་ལི་ཡའི་ཁུལ་རང་རིགས་རྣམས་ལ་འོས་སིག་གོ་རོགས་སྤྙེལ་རྒྱུའི་ལས་རིམ་ཉིན་གཅིག་གཉིས་ནང་འགོ་འཛུགས་གནང་གཏན་འཁྙེལ་ཡོད་པས་དྙེ་རིས་ཐུགས་སང་གནང་གལ།

༸གོང་ས་༸སྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་མཆོག་གིས་གསོལ་རས་གནང་བའི་བིན་རླབས་དང་རིན་ཐང་ཅན་གི་མང་གཙོའི་འགོ་ལུགས་དྙེ་བོད་མི་རམ་ཟན་ཡོངས་ཀིས་སང་མྙེད་དུ་མ་བཞག་པར་འགན་འཁུར་བའི་ཐོག་ནས་ཡར་རྒྱས་གོང་སྤྙེལ་དང་ཚགས་ཚུད་ཡོང་ཕིར་ཚང་མས་ཐུགས་བསམ་བཞྙེས་གལ་ཆྙེ། མང་གཙོ་ཁ་ལ་འཁྙེར་ནས་ཕོགས་རིས་འཐྙེན་འཁྙེར་གིས་སི་ཚོགས་གཡས་དཀྲུག་གཡོན་དཀྲུག་དང་༸གོང་ས་མཆོག་ལ་མཚན་སྨད་ཞུ་རྒྱུ་ལ་སོགས་པའི་ཐལ་ཆ་ཆྙེ་བའི་བ་ངན་རིགས་བྙེད་གིན་བསད་པ་ཡིན་ན། ཕན་ཐོགས་སུ་གང་ལ་ཡང་ཡོང་རྒྱུ་མྙེད་པ་གང་ཞིག་བོད་སི་བའི་ར་དོན་ལ་དོ་ཕོགས་འགོ་ཉྙེན་ཆྙེ་བས་དྙེ་རིགས་ལ་མང་གཙོའི་ཁྙེ་ཕན་ལོངས་སོད་བས་པར་ངོས་འཛིན་ཐུབ་ཐབས་མྙེད། བཙན་བོལ་བོད་མིའི་བཅའ་ཁིམས་ནང་བོད་མི་ཚང་མར་མང་གཙོའི་ཁྙེ་དབང་ལོངས་སུ་སོད་ཆོག་པའི་ཆ་རྙེན་བསྐྲུན་ཡོད་པ་ནང་བཞིན་སི་ཚོགས་ཀི་བདྙེ་སྐྱིད་དང་ལྷིང་འཇགས་བསྲུང་རྒྱུའི་འགན་དབང་ཡང་ང་ཚོ་ཚང་མར་ཡོད་པ་མཁྙེན་དགོས། ང་ཚོ་སུ་ཡིན་ནའང་རག་པར་སོ་སོའི་སྙེར་གི་ཁ་ཆག་ས་རལ་རང་རང་བསམ་ནས་མ་བཞུགས་པར་བོད་སི་བའི་ར་དོན་ལ་དམིགས་ཏྙེ་བསམ་རྒྱ་གུ་ཡངས་བཞྙེས་ཏྙེ་ཕག་ལས་གནང་རྒྱུའི་འབད་བརོན་གནང་དགོས། ད་ལྟ་བར་དུ་༸རྒྱལ་བའི་ཐུགས་རྙེ་བཀའ་དྲིན་ལ་བརྙེན་ནས་འདས་ལོ་ ༦༠ ནང་བོད་མི་རིགས་ཀི་ངོ་བོ་དང་། ཆོས་དང་རིག་གཞུང་སྐད་ཡིག་སོགས་མི་ཉམས་རྒྱུན་འཛིན་ཐོག་གོང་སྤྙེལ་དང་། རང་རྙེའི་ར་དོན་རོད་རྒྱུ་བཅས་ལ་ཕན་པའི་མང་གཙོའི་ཀ་བ་གསུམ་ལན་གི་སིག་འཛུགས་ས་བརན་ཞིག་དང་། རྒྱ་བལ་འབྲུག་གསུམ་ནང་བོད་མིའི་གཞིས་ཆགས་ཁག སོབ་གྲྭ་ཆྙེ་ཆུང་དང་། དགོན་སྙེ་གྲྭ་ཚང་དང་བཙུན་དགོན་ཁག རིག་གཞུང་གཅྙེས་སྐྱོང་ཁང་དང་། ཕི་རྒྱལ་ཡུལ་གྲུ་ཁག་གི་ནང་སྐུ་ཚབ་དོན་གཅོད་ཁང་ལ་སོགས་པའི་ངོམས་སུ་ཆོག་པའི་མང་གཙོའི་སིག་འཛུགས་ཆྙེ་ཆུང་མང་དག་ཅིག་བཙུགས་ཐུབ་ཡོད་པ་དྙེ་དག་ཇི་སིད་བོད་ཀི་དཀའ་རོག་མ་བསལ་བར་དྙེ་སིད་དུ་ཡུན་གནས་ཡར་རྒྱས་གོང་སྤྙེལ་བཏང་བ་དང་ལྷན་དུ་ང་ཚོ་མི་རྙེ་ངོ་རྙེ་ནས་ཉིན་མཚན་དུས་དྲུག་ཏུ་བཙན་བོལ་སི་ཚོགས་དང་བོད་ཀི་ར་དོན་ལ་འགན་འཁུར་བའི་ཐོག་ནས་སོ་སོའི་སོད་པ་སྲུང་ཐུབ་པ་ཡིན་ན་བཙན་བོལ་སི་ཚོགས་ནང་ཆིག་བསིལ་ཡོང་རྒྱུ་གདོན་མི་ཟ་ཞིང་། མ་འོངས་པར་བོད་གཞིས་བྙེས་མཉམ་འཛོམས་ཀི་སྐྱིད་པའི་ཉི་མ་ཤར་དུས་རང་རྙེ་བཙན་བོལ་བ་རྣམས་རང་དབང་བོད་ལ་ཕིར་ལོག་བྙེད་སྐབས་མང་གཙོའི་ལམ་བཟང་དྙེ་གཞིས་ལུས་སྤུན་ཟླ་རྣམས་ལ་འབུལ་རྒྱུའི་ཕག་རགས་ལྙེགས་ཤོས་དྙེ་ཆགས་རྒྱུ་ཡིན། དྙེར་བརྙེན་བོད་མི་ནང་ཁུལ་དམ་ཚིག་དར་གི་མདུད་པ་མ་ལྷོད་པའི་ཐོག་ནས་བོད་རང་དབང་སར་གསོའི་གོམ་སྟབས་མདུན་ནས་མདུན་དུ་བསྐྱོད་ཐུབ་པར་བྙེད་པ་ལ་གོ་སྐབས་འདི་བརྒྱུད་ནས་ཚང་མར་ཐུགས་བསམ་བཞྙེས་རོགས་གནང་ཞྙེས་སིང་དབུས་ནས་འབོད་བསྐུལ་ཞུ་རྒྱུ་ཡིན།

དྙེ་རིང་གི་ཉིན་མོར་མང་གཙོ་དབུ་བརྙེས་ཏྙེ་ལོ་ངོ་ ༥༩ ཧིལ་པོ་འཁོར་བའི་དུས་དྲན་སྲུང་བརི་ཞུ་བ་དང་ཆབས་ཅིག བོད་ས་རྒྱ་ལག་ཏུ་ཤོར་ནས་གཞིས་ལུས་བོད་མི་རྣམས་ལ་མང་གཙོའི་ཁྙེ་དབང་ལྟ་ཞོག་འགོ་བ་མིའི་རང་ཆས་སུ་ཡོད་པའི་སྨྲ་བརོད་ཀི་རང་དབང་དང་། འགོ་འོང་གི་རང་དབང་། ཆོས་དད་ཀི་རང་དབང་སོགས་གཞི་རའི་རང་དབང་ཡྙེ་ནས་མྙེད་པར་རྒྱ་ནག་དམར་གཞུང་གི་བཙན་གནོན་དྲག་པོའི་འོག་སྡུག་སོང་མནར་གཅོད་ཚད་མྙེད་མྱངས་དང་མྱོང་བཞིན་པའི་ངང་ལོ་ངོ་ ༦༠ ལྷག་འཁོར་བཞིན་པར་བྙེས་སུ་གནས་པའི་བོད་མི་སི་བོ་གནམ་བསྟན་ཡོངས་ནས་གདུང་སྙེམས་མཉམ་བསྐྱྙེད་ཞུ་བཞིན་ཡོད།

འདས་པའི་ལོ་ངོ་དྲུག་ཅུའི་རིང་བོད་མི་རིགས་ཀི་ངོ་བོ་སྲུང་སྐྱོབ་དང་། ཆོས་དང་རིག་གཞུང་། སྐད་ཡིག་སོགས་མི་ཉམས་གོང་སྤྙེལ་དང་། བོད་ཀི་ར་དོན་རོད་རྒྱུ་བཅས་ཀི་ཐོག་ལ་ཕར་བ་གྲུ་འདྙེགས་ཀི་རྒྱབ་སྐྱོར་གནང་མཁན་རྒྱ་བལ་འབྲུག་གསུམ་གིས་གཙོས་ཕིའི་རྒྱལ་ཁབ་ཀི་རོགས་ཚོགས་ཁག་དང་། བོད་དོན་རྒྱབ་སྐྱོར་བ་ཚང་མར་གཞིས་བྙེས་བོད་མི་ཡོངས་ཀི་ཚབ་ཞུས་ཏྙེ་སིང་ཐག་པ་ནས་ཐུགས་རྙེ་ཆྙེ་ཞྙེས་ཞུ་རྒྱུ་ཡིན།

གཞན་ཡང་འདས་པའི་ཟླ་ཤས་རིང་ནས་བཟུང་ཧོང་ཀོང་མི་མང་ས་ཡ་མང་པོས་མང་གཙོ་དང་རང་དབང་སྲུང་སྐྱོབ་ཀི་ཆྙེད་དུ་གཞི་རྒྱ་ཆྙེ་བའི་ཞི་བའི་ངོ་རོལ་རྔམ་སྟོན་ཁོམ་སྐོར་གི་ལས་འགུལ་སྤྙེལ་བཞིན་པར་བོད་མི་མང་སི་འཐུས་ལྷན་ཚོགས་ཀི་ངོས་ནས་གདུང་སྙེམས་མཉམ་བསྐྱྙེད་ཞུ་རྒྱུ་ཡིན།

མཐའ་དོན་སི་ནོར་༸གོང་ས་༸སྐྱབས་མགོན་ཆྙེན་པོ་མཆོག་ཁམས་གསུམ་སྐྱྙེ་འགོ་ཀུན་དང་། ལྷག་པར་དུ་བདག་ཅག་གངས་ཅན་པ་རྣམས་ཀི་མགོན་དཔུང་དམ་པར་སྐུ་ཚེ་༸ཞབས་པད་བསྐལ་བརྒྱར་བརན་ཅིང་། ཐུགས་ཀི་བཞྙེད་དགོངས་མཐའ་དག་གྙེགས་མྙེད་ལྷུན་གིས་འགྲུབ་པ། བོད་དོན་བདྙེན་མཐའ་མྱུར་དུ་གསལ་བའི་སྨོན་འདུན་ཞུ་རྒྱུ་བཅས། བོད་མི་མང་སི་འཐུས་ལྷན་ཚོགས་ནས་ཕི་ལོ་ ༢༠༡༩ ཟླ་ ༩ ཚེས་ ༢ ལ།། །།